از اندوهم که می خواهی بنویسی،
کلمات را چگونه کنار هم می گذاری تا غمنامه کهنه سالم را تکرار کند؟؟!!
مرا چون پرنده ای که بال هایش بسته می نویسی
یا چون پرنده ای که پرواز می کند، اما در هوای قفسش؟!!؟
خواب های طلائی م را امید تعبیر کن غریبه ی آشنا!
برایم فال نگیر!
من غمم را به فال نیک می گیرم!!
قصه سنگ صبور را بنویس و مرا!
که هر شب، نگاهم را می چرخانم در جست وجوی سرنوشتی که شاید دستی ورق بزند غم هایم را!

نظرات شما عزیزان:
اشتیاق 
ساعت13:47---14 آبان 1390
با سلام خدمت شما
تشکر از وب جالبي که دارين
بنده هم موسيقي و شعر دارم
اگه يه سر بزنيد سرافرازم ميکنيد
يه مطلب زدم در اول وبلاگ که به درد شما ميخوره
قربانت-مرسي-تشکر
|